ژاویز
اختلال شخصیت پارانوئید چیست؟
اختلال شخصیت پارانوئید (PPD)، نوعی اختلال شخصیتی غیر عادی است. یک اختلال شخصیتی غیر عادی به این معنی است که رفتار فرد برای دیگران می تواند عجیب و غریب باشد.
فرد دارای اختلال شخصیت پارانوئید، نسبت به سایر افراد بسیار مشکوک است. آنها به انگیزه های دیگران بی اعتماد هستند و معتقدند که دیگران می خواهند به آنها آسیب برساند.
ویژگی های بارز دیگر این شرایط شامل عدم تمایل به اعتماد به نفس در دیگران ، تحمل کینه ها ، و یافتن رفتارهای غیرقانونی یا تهدید به زیرنویس حتی در معصوم ترین اظهار نظرها یا حوادث است. فرد مبتلا به PPD می تواند سریع عصبانیت کند و نسبت به دیگران خصمانه باشد.
PPD معمولاً در اوایل بزرگسالی ظاهر می شود. طبق کلینیک کلیولند ، به نظر می رسد PPD در مردان بیشتر از زنان است.
درمان PPD می تواند چالش برانگیز باشد ، زیرا افراد مبتلا به PPD به ظن و بی اعتمادی شدید نسبت به دیگران دارند. یک متخصص بهداشت روان باید با بیمار اعتماد ایجاد کند. این اعتماد به بیمار این امکان را می دهد که در حرفه ای اعتماد به نفس داشته و معتقد باشد که دارای یک اختلال است.
دلایل اختلال شخصیت پارانوئید چیست؟
علت اختلال شخصیت پارانوئید ناشناخته است. با این حال ، محققان معتقدند که ترکیبی از عوامل بیولوژیکی و محیطی می تواند به اختلال شخصیت پارانوئید منجر شود.
این اختلال بیشتر در خانواده هایی با سابقه اسکیزوفرنی و اختلالات هذیان مشاهده می شود. تروما در اوایل کودکی ممکن است یک عامل مؤثر باشد.
علائم اختلال شخصیت پارانوئید چیست؟
اغلب ، افراد مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید اعتقاد ندارند که رفتار آنها غیر طبیعی است. ممکن است برای شخص مبتلا به PPD کاملاً منطقی به نظر برسد که نسبت به دیگران مشکوک باشد.
با این حال، اطرافیان ممکن است معتقد باشند که این بی اعتمادی غیر ضروری و توهین آمیز است. فرد مبتلا به PPD ممکن است به صورت خصمانه یا سرسختانه رفتار کند. آنها ممکن است طعنه آمیز باشند ، که غالباً پاسخ خصمانه ای را از طرف دیگران منتقل می کنند ، که به نظر می رسد ظن اصلی آنها را تأیید می کند.
ممکن است فردی با PPD شرایط دیگری داشته باشد که می تواند به PPD خود وارد شود. به عنوان مثال ، افسردگی و اضطراب می تواند بر روحیه فرد تأثیر بگذارد. تغییرات روحیه باعث می شود فرد مبتلا به PPD احتمالاً احساس پارانوئید و انزوا کند.
علائم دیگر عبارتند از:
- اعتقاد دارند دیگران انگیزه های پنهانی دارند یا برای آسیب رساندن به آنها نیستند
- به وفاداری دیگران شک کنید
- حساس بودن به انتقاد
- با کار کردن با دیگران مشکل دارید
- سریع عصبانی شدن و خصمانه بودن
- جدا شدن یا جدا شدن اجتماعی
- استدلالی و دفاعی بودن
- با دیدن مشکلات خود مشکل دارند
- برای استراحت مشکل دارید
برخی از علائم PPD می تواند مشابه علائم سایر اختلالات باشد. اسکیزوفرنی و اختلال شخصیت مرزی دو اختلال با علائم مشابه PPD است. تشخیص شفاف این اختلالات می تواند دشوار باشد.
چگونه اختلال شخصیت پارانوئیدی تشخیص داده می شود؟
ارائه دهنده مراقبت های اولیه از شما در مورد علائم و سابقه خود سؤال خواهد کرد. آنها همچنین یک ارزیابی جسمی را برای جستجوی سایر شرایط پزشکی که ممکن است داشته باشند انجام می دهند. ارائه دهنده مراقبت های اولیه ممکن است شما را برای آزمایش بیشتر به روانپزشک ، روانشناس یا سایر متخصصان بهداشت روان بفرستد.
متخصص بهداشت روان ارزیابی جامع را انجام می دهد. آنها ممکن است در مورد کودکی ، مدرسه ، کار و روابط شما سؤال کنند. آنها همچنین ممکن است از شما بپرسند که چگونه به یک موقعیت تخیل پاسخ می دهید. این برای سنجش نحوه واکنش شما در موقعیت های خاص است. سپس متخصص بهداشت روان تشخیصی را ارائه می دهد و یک برنامه درمانی را تشکیل می دهد.
چگونه اختلال شخصیت پارانوئید درمان می شود؟
درمان PPD می تواند بسیار موفق باشد. با این حال ، بیشتر افراد مبتلا به این بیماری در پذیرش معالجه مشکل دارند. شخصی که مبتلا به PPD است ، علائم آنها را بی دلیل نمی بیند. اگر فردی مایل به پذیرش درمان باشد ، گفتگو درمانی یا روان درمانی می تواند مفید باشد. این روش ها:
- به فرد کمک کنید که چگونه با این اختلال روبرو شود
- یاد بگیرید که چگونه در موقعیت های اجتماعی با دیگران ارتباط برقرار کنید
- به کاهش احساس پارانویا کمک می کند
داروها همچنین می توانند مفید باشند ، به خصوص اگر فرد مبتلا به PPD شرایط مرتبط دیگری مانند افسردگی یا اختلال اضطراب داشته باشد. داروها ممكن است شامل موارد زير باشد:
- داروهای ضد افسردگی
- بنزودیازپین ها
- ضد روانپزشکی
- ترکیب دارو با گفتاردرمانی یا روان درمانی می تواند بسیار موفق باشد.
سخن پایانی
چشم انداز بستگی به این دارد که آیا فرد حاضر به پذیرش معالجه است. افرادی که درمان را می پذیرند می توانند یک شغل را حفظ کرده و روابط سالم را حفظ کنند. با این حال ، آنها باید به درمان در طول زندگی خود ادامه دهند ، زیرا هیچ درمانی برای PPD وجود ندارد. علائم PPD ادامه خواهد یافت ، اما با مراقبت و پشتیبانی قابل مدیریت است.
افراد مبتلا به PPD که در مقابل درمان مقاومت می کنند ممکن است زندگی کمتری داشته باشند. PPD ممکن است در توانایی آنها در کنار گذاشتن شغل یا تعاملات اجتماعی مثبت تداخل داشته باشد.
