نشانه های فیبرومیالژیا و نحوه تشخیص آن

 فیبرومیالژیا چیست؟

فیبرومیالژیا یک بیماری طولانی مدت است که باعث درد جسمانی و اختلال روانی می شود. دانشمندان تخمین می زنند که حدود 5 میلیون بزرگسال در ایالات متحده به فیبرومیالژیا مبتلا هستند.

گرچه زنان و مردان می توانند فیبرومیالژیا را تجربه کنند، اما این اختلال در زنان بیشتر از مردان است. بیشتر افراد مبتلا به این بیماری در سنین میانسالی تشخیص داده می شوند. هنگامی که دردهای فیبرومیالژیا به سراغ تان می آید، هر فعالیتی می تواند مشکل تر به نظر برسد.

فیبرومیالژیا باعث علائمی مانند خستگی، افسردگی و اختلال روان می شود. اما ممکن است پزشکان هنگام مشاهده این نوع علائم، فیبرومیالژیا را فوراً در نظر نگیرند، زیرا این علائم با علئم برخی بیماری ها مشابه است. به همین دلیل به طور متوسط ​​پنج سال طول می کشد تا افراد مبتلا به این اختلال تشخیص داده شوند.

دانستن نوع و محل درد شما و سایر علائم، می تواند به پزشک شما در رسیدن به تشخیص کمک کند. هرچه فیبرومیالژیا سریعتر تشخیص داده شود، زودتر می توانید برای تسکین علائم، درمانی را شروع کنید.

 

علائم و نشانه های اصلی فیبرومیالژیا

علائم فیبرومیالژیا

علائم اصلی فیبرومیالژیا، درد و حساسیت در عضلات و مفاصل در بدن است. درد می تواند از جایی به جای دیگر تغییر کند، اما برای رعایت معیارهای تشخیص، باید حداقل سه ماه درد داشته باشید.

همچنین درد باید در قسمت های مختلفی از بدن باشد و با شدت خاص باشد. البته شما نباید بیماری دیگری داشته باشید (مانند آرتریت) که بتواند درد را توضیح دهد.

فیبرومیالژیا همچنین باعث تعدادی از علائم دیگر می شود، از جمله:

• خستگی
• کمبود انرژی
• مشکل خواب
• افسردگی یا اضطراب
• مشکلات حافظه و تمرکز
• سردرد
• گرفتگی عضلات
• بی حسی یا سوزن شدن در دست و پا
• خارش، سوزش و سایر مشکلات پوستی

 

علائم شدید

درد ناشی از فیبرومیالژیا می تواند شدید و ثابت باشد. یعنی آنقدر شدید باشد که شما را از کار و سایر فعالیت ها در خانه دور نگه دارد.

فیبرومیالژیا همچنین می تواند باعث علائم عاطفی شدید شود. بر اساس مطالعات اخیر، بیش از 43 درصد مبتلایان به فیبرومیالژیا از اضطراب و افسردگی برخوردار هستند. این علائم آنقدر شدید هستند که بیماران به دارو نیاز دارند.

از بین تمام علائم فیبرومیالژیا، خستگی می تواند یکی از بزرگترین تأثیرات در زندگی بیماران باشد. خستگی مداوم بیش از 90 درصد افراد مبتلا به این بیماری را درگیر می کند.

خستگی فیبرومیالژیا، یک خستگی معمولی نیست. این خستگی ناشی از فرسودگی استخوان است که باعث می شود انرژی بدن شما تحلیل برود.

بین 40 تا 70 درصد از مبتلایان به فیبرومیالژیا نیز علائم ناراحت کننده سندرم روده تحریک پذیر را دارند، مانند:

• اسهال و یا یبوست
• شکم درد
• نفخ
• گاز
• حالت تهوع

همچنین تا 70 درصد دچار تنش منظم یا سردردهای میگرنی می شوند که غالباً شدید هستند. سردرد ممکن است ناشی از درد در عضلات سر، گردن و یا شانه باشد.

نشانه های فیبرومیالژیا

علائم غیرمعمول تر

در اینجا چند علائم دیگر وجود دارد که ممکن است انتظار نداشته باشید، اما ممکن است با فیبرومیالژیا رخ دهد:

• تعریق زیاد
• کبودی ملایم
• ورم
• حساسیت به سر و صدا، نور یا دما
• درد در قسمت فک
• درد در قفسه سینه
• درد مثانه
• نیاز فوری به ادرار کردن
• علائم آلرژی غذایی مانند بینی پر شده، خس خس، اسهال یا استفراغ

 

دلیل بیماری فیبرومیالژیا

هنوز علت دقیق فیبرومیالژیا مشخص نیست. با این حال، تصوراتی در زمینهٔ روماتولوژی وجود دارد که نشان می‌دهد فیبرومیالژیا نوعی بیماری است که سیستم مرکزی ادراک درد در مغز را با مشکل مواجه می‌کند که در آن بدن نسبت به محرک‌های احساس درد واکنش شدیدتری نشان می‌دهد.

تعداد زیادی از عوامل خطرساز احتمالی برای ابتلا به بیماری فیبرومیالژیا وجود دارد. برخی از این عوامل عبارتند از:

• رویدادی استرس‌زا و احساسی یا فیزیکی تروماتیک مانند تصادف با خودرو
• آسیب‌های عود کننده
• آرتریت روماتوئید یا سایر بیماری‌های خود ایمنی مانند لوپوس
• مشکلات دستگاه عصبی مرکزی (CNS)
• روش‌هایی که ژن‌های ما نحوهٔ پردازش درد را نسبت به محرک‌های مختلف تنظیم می‌کنند.

علاوه بر اینها، فیبرومیالژیا می‌تواند ارثی نیز باشد. زنانی که بستگان نزدیک مبتلا به فیبرومیالژیا دارند، احتمال بیشتری دارد که به این بیماری مبتلا شوند.

افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید، لوپوس، یا آرتریت ستون فقرات، اسپوندیلیت آنکیلوزان شناخته شده و نیز بیماران مبتلا به سایر بیماری‌های روماتیسمی، بیشتر از سایرین در معرض خطر پیشرفت فیبرومیالژیا قرار دارند.

 

تشخیص بیماری فیبرومیالژیا

روش های تشخیص فیبرومیالژیا

چون علائم فیبرومیالژیا شبیه بیماری‌های دیگر مانند کم‌کاری تیروئید است، تشخیص آن ممکن است مدتی طول بکشد. پیش از تشخیص فیبرومیالژیا، پزشک ابتدا باید بتواند بیماری‌های مشابه آن را رد کند. همچنین هیچ تست آزمایشگاهی برای این بیماری وجود ندارد و به همین علت احتمال تأخیر یا خطا در تشخیص زیاد است.

برای تشخیص فیبرومیالژیا می‌توان از سه معیار زیر که تا کنون شناخته شده‌اند، استفاده کرد:

• درد و علائم در بیش از 19 قسمت شناخته شده بدن برای بیش از یک هفته، همراه با خستگی، خواب نامطلوب یا مشکلات شناختی.
• برخی از علائم گفته‌شده در این مطلب که حداقل ۳ ماه به طول انجامیده باشند.
• علائم بیمار به شکلی باشد که نتوان آنها را دقیقا به هیچ یک از بیماری‌های مشابه دیگر نسبت داد.

البته پیش از این برای تشخیص این بیماری از تست «نقاط حساس» استفاده می‌شد، ولی امروزه دیگر از این روش برای تشخیص فیبرومیالژیا استفاده نمی‌شود.

 

چگونه درد فیبرومیالژیا با سایر انواع درد متفاوت است؟

علائم فیبرومیالژیا

درد فیبرومیالژیا در عضلات و سایر بافتهای نرم مانند مفاصل وجود دارد. این درد منحصر به فرد است که در قسمت های مختلف بدن تأثیر می گذارد. درد فیبرومیالژیا می تواند در قسمت های زیر باشد:

• گردن
• کمر
• بازوها
• پاها
• شانه ها
• باسن

درد فیبرومیالژیا متفاوت است. برخی از افراد آن را در تمام بدن خود احساس می کنند. برخی دیگر فقط در عضلات خاص مانند پشت یا پاها احساس می کنند.

 

درمان علائم فیبرومیالژیا

فیبرومیالژیا علائم مختلفی دارد، به این معنی که هیچ درمانی، همه علائم آنها را برطرف نمی کند. همچنین ممکن است درمانی که برای یک نفر کار می کند برای دیگری مؤثر نباشد.

قبل از اینکه شخصی درمانی را پیدا کند که بر روی او موثر باشد، ممکن است نیاز به درمان های مختلف در ترکیب های مختلفی باشد. برنامه درمانی اغلب ترکیبی از داروها و تغییرات سبک زندگی است.

سه دارو توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده برای معالجه فیبرومیالژیا تأیید شده است:

• دولوکستین (Cymbalta)
• میلناسیپران (Savlla)
• پرگابالین (Lyrica)

Cymbalta و Savlla ضد افسردگی هستند. آنها با تغییر سطح مواد شیمیایی در مغز و نخاع که انتقال سیگنال های درد را کنترل می کند، کار می کنند.

Lyrica یک داروی ضد عفونی کننده است. این دارو سلول های عصبی را که درگیر درد هستند را با فعال کردن سیگنالینگ درد متوقف می کند.

انواع دیگری از داروهای ضد افسردگی و داروهای ضد عفونی کننده نیز ممکن است در درمان فیبرومیالژیا مؤثر باشند.

استامینوفن (تیلنول) و سایر تسکین دهنده درد نیز می توانند به ناراحتی کوتاه مدت کمک کنند. داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن (Advil ، Motrin) یا ناپروکسن (Aleve) مؤثر نیستند، زیرا فیبرومیالژیا باعث التهاب نمی شود.

قرص برای درمان فیبرومیالژیا

درمان طبیعی فیبرومیالژیا

ورزش: سعی کنید تا حد امکان و هرچه بیشتر ورزش کنید. ترکیبی از ورزش هوازی و تمرینات مقاومتی یا تمرینات قدرتی در برخی از بیماران، با کاهش درد، حساسیت، گرفتگی و اختلال خواب همراه است.

چنانچه متوجه شدید ورزش در بهبود علائم‌تان تأثیر دارد، برای مشاهدهٔ پیشرفت حتما به برنامهٔ ورزش‌تان پایبند باشید. تمرینات بدنی با یک دوست یا مربی ورزشی می‌تواند به استمرار برنامهٔ ورزشی‌تان کمک کند.

خواب کافی: هنگام فیبرومیالژیا، خوابیدن بسیار دشوار است. با این وجود کمبود خواب می تواند شما را بدتر کند. اگر در تمام مدت شب سعی در خوابیدن دارید، سعی کنید کافئین و سایر محرک ها را قبل از خواب محدود کنید یا از آن خودداری کنید. سعی کنید در یک زمان خاص بخوابید و بیدار شوید تا بدنتان دچار ریتم شود.

رژیم غذایی: اگرچه رژیم خاصی برای افراد مبتلا به فیبرومیالژیا توصیه نشده است، اما غذاهای خاصی وجود دارند که علائم فیبرومیالژیا را بدتر می کنند. حفظ تغذیه مناسب به افزایش سطح انرژی و جلوگیری از سایر مشکلات سلامتی کمک می کند.

این روش های درمانی جایگزین همچنین می توانند به تسکین درد و سایر علائم فیبرومیالژیا کمک کنند:

• درمان های آرامش بخش
• رفتار درمانی شناختی (CBT)
• بیوفیدبک
• یوگا و تای چی

رژیم غذایی برای بهبود علائم فیبرومیالژیا

رژیم غذایی مناسب برای فیبرومیالژیا

غذاهای پرانرژی با قند پایین: غذاهایی مثل بادام، لوبیا، بلغور جو دوسر، آووکادو و توفو (پنیر تهیه شده از سویا) که مقادیر زیادی فیبر دارند، ولی قند اضافی ندارند. این غذاها می‌توانند با کمک به افزایش انرژی در طول روز، به بهبود علائم خستگی ناشی از این بیماری کمک کنند.

پرهیز از غذاهایی که گلوتن دارند: یک مطالعه در سال 2014 نشان داده که حساسیت به گلوتن می‌تواند در بروز فیبرومیالژیا مؤثر باشد. این مطالعه نشان می‌دهد که حذف غذاهای حاوی گلوتن از رژیم غذایی ممکن است درد را حتی در بیمارانی که بیماری سلیاک ندارند، کاهش دهد. این رژیم غذایی می‌تواند برای کاهش التهاب هم به کار رود.

حذف الیگوساکاریدها، دی‌ساکاریدها، مونوساکاریدهای قابل تخمیر و پولیول‌ها یا فودمپ (FODMAP): مطالعات اخیر نشان داده که رژیم غذایی با فودمپ پایین می‌تواند اثرات امیدوارکننده‌ای بر میزان درد در افراد مبتلا به فیبرومیالژیا داشته باشد.

حذف مواد افزودنی و اکسیتوتوکسین‌ها: گزارشی نشان داده که حذف مواد ‌افزودنی مثل اسپارتام و مونوسدیم گلوتامات (MSG) از رژیم غذایی می‌تواند علائم درد را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. هنگامی که این مواد افزودنی در رژیم غذایی‌ بعضی از افراد در این پژوهش قرار گرفت، دردشان افزایش پیدا کرد.

خوردن دانه‌ها و مغزهای بیشتر: شواهدی که رابطهٔ مستقیم بین دانه‌ها، مغزها و بهبود علائم فیبرومیالژیا را تأیید کند بسیار ناچیز هستند. با این حال، این خوراکی‌ها حاوی موادمعدنی و مواد مغذی مقوی هستند که ممکن است به افراد مبتلا به این بیماری کمک کند.

سخن پایانی

درمانی برای فیبرومیالژیا وجود ندارد. با این وجود، تغییرات دارویی و شیوه زندگی می تواند به درمان فیبرومیالژیا کمک کرده و احتمال بروز علائم را کاهش دهد. فیبرومیالژیا شرایطی است که می توان آن را مدیریت کرد و افراد مبتلا به این اختلال می توانند یک زندگی کامل را پشت سر بگذارند. انجام ورزش منظم یکی از راهکارهای مؤثر جلوگیری از بروز فیبرومیالژیا و کنترل درد است.